วันพฤหัสบดีที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2552

อิอิ

เออ..เป็นบล๊อคที่แปลก กว่าจะเข้าได้
ยากเย็นมากมายอ่ะ...กลับมาบ้านแล้น

ก้อไม่รู้สิ...อยุ่บ้านละพไม่เหมือนอยุ่กรุงเทพ
55..เวลาอยากเจอก้อแบบ เหมือนไม่ค่อยได้เจอ
พอได้เจอก้อเหมือนแบบเออ..รุ้สึกว่าแบบ ก้อไม่หายคิดถึง
เหมือนไม่ค่อยได้อยุ่เด้วย..55
ก้อไม่รู้ดิ่..ไม่เหมือนอยุ่กรุงเทพ รุ้สึกว่าแบบ ได้อยุ่ด้วยกันมากกว่า
แต่ก้อยังดีกว่าไม่ได้เจอกันนานๆเหมือนตอนสอบ คิดถึงจะแย่
แต่ได้เจอก้อดีแล้น..อยากจากอดให้หายคิดถึงทุกวัน
เออ..ถึงแบบ บางทีก้อมีงอนๆบ้างนิดหน่อย
แต่ก้อแบบ เออ รักเทอป้ะ ถึงได้งอน
แต่ก้อแบบ ไม่อยากงอนหรอก เสียดายเวลา
อยากจาแบบให้มีความสุขมากกว่ามานั่งงอนกัน
555..ก้อนะ แต่ก้อนะ..เปนคนแบบนี้
แต่ก้อแบบ เออ ไม่ค่อยอยากหึงอะรัยมากมาย
เพราะแบบ ก้อไว้ใจ แต่บางทีก้อมีเผลอๆ เอาแต่ใจ
ไม่อยากให้นั่นนุ่นนี่...แต่ก้อนั่นแหละ ขอโทดแล้วกัน
อยากให้อยุ่ด้วยกันแล้วมีความสุขมากกว่า
วันนี้ไปดูรถไฟฟ้ากันมา...เออ ไม่เคยเห็น เลยไปดู
ใช่หรอวะ....นั่นแหละ กว่าจะได้ไปดู โดนแม่เทอแกล้งป้ะ
เฝ้าร้าน ไม่ให้ออกไปไหน แต่ก้อไปเล่นเกมหยอดเหรียญ สนุกอ่า ไม่ได้เล่นมานาน
ไปกินสเวนเซ่น อร่อยอ่า..ไม่ได้กินนาน
ลองพันก้านเชอร์รี่ดู รู้สึกเหมือนจะพันได้ 555
แต่แบบ ดึงให้มันผูกกันแล้วหลุด เลยไม่พันละ...อย่าลืมไปหัดไว้นะเทอ
บ่อน้ำตาตื้นหรอคะ 55
เค้ายังมิไหลเลย แค่อินๆ...อดทนไว้ลุก
แต่ก้อแบบ...ถ้าวันนึงต้องห่างกันขนาดนั้น..จะเปนไงนะ
ถึงตอนนั้น เอาเข้าจริงๆ ก้อคงเออ..คิดถึงตายเลย
ยิ่งอยุ่ด้วยแล้วยิ่งติด อยากจะอยุ่ด้วยทุกวัน..ถ้าแบบห่างๆกันคงรุ้สึกแย่
แต่ก้อนะ...อย่าไปเลยนะ....555
จะดีหรอวะ แต่แบบ ลึกๆก้อรู้สึกแบบนั้นอ่ะ
ก้อรักปอยทุกวันเหมือนกันนะ
ไม่มีวันไหนที่ไม่อยากเจอ...อยากจะอยู่ด้วย
เออ ก้อมีแค่เทอคนเดียว ถึงแบบ จะมีใครมาอะไรๆบ้าง
มันก้อไม่เหมือนเวลาที่คุยกับเทอแล้วอยุ่ด้วยกัน
ก้อไม่รู้ว่าเรพาะอะไรเหมือนกัน...แต่คงเพราะเป็นเทอละมั้ง
ถึงได้อยากจะอยู่ด้วยตลอดทุกวัน
PS....I LOVE U

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น